Vinaora Nivo SliderVinaora Nivo SliderVinaora Nivo Slider

Niewydolność nerek

W przypadku problemów z nerkami wybór właściwej diety jest uwarunkowany rodzajem niewydolności. Pierwszy okres utajonej przewlekłej niewydolności nerek charakteryzuje się spadkiem filtracji kłębuszkowej do 50-60ml na minutę. Przy tej chorobie ogólną zasadą diety jest ograniczenie białka. Nie trzeba jednak całkowicie wykluczać z jadłospisu pokarmów białkowych, ale spożywać produkty, które zawierają wyłącznie białko pełnowartościowe. Większość dostarczanej z pożywieniem energii musi pochodzić z tłuszczów roślinnych i węglowodanów. Należy wyeliminować tłuszcze pochodzenia zwierzęcego. Zalecenia dietetyczne w przewlekłej niewydolności nerek dotyczą kontroli zawartości białka, sodu, fosforu, potasu i płynów w diecie. W okresie wyrównanej niewydolności nerek ograniczenia polegają na podaży białek o wysokiej wartości biologicznej w ilościach 0,6 – 0, 8g / kg masy ciała, w razie potrzeby ograniczeniu fosforu. Jeżeli nie ma nadciśnienia tętniczego nie należy drastycznie ograniczać soli kuchennej. W niewyrównanej niewydolności nerek stosuje się dietę niskobiałkową 0,3 – 0, 6g / kg masy ciała, niskosodową, z ograniczeniem potasu. Okres schyłkowej przewlekłej niewydolności nerek polega na ograniczeniu spożycia białek poniżej 0,3 – 0,6g / kg masy ciała, sodu, potasu, fosforu i płynów. W tym okresie często stosuje się dietę ziemniaczaną, która dostarcza jedynie 20-25g białka.

Kamica nerkowa

To najczęstsza choroba układu moczowego. Wyróżnia się kilka typów, w zależności od tego, z czego zbudowany jest kamień. W każdym przypadku konieczne jest picie dużej ilości płynów. Z diety wyklucza się produkty zawierające duże ilości elementów wchodzących w skład kamieni. Kamica moczanowa Wskazane jest spożywanie głównie potraw mlecznych oraz dużej ilości warzyw i owoców. Kamica szczawianowa Należy zwiększyć przyjmowanie produktów bogatych w wapń i ograniczyć ilość szczawianów w pożywieniu. Kamica fosforanowa Zaleca się jedzenie mięsa, ryb, kasz, makaronów. Ograniczyć trzeba produkty zawierające wapń. Kamica wapniowa Ogranicza się spożycie produktów bogatych w wapń oraz soli kuchennej, która zmniejsza wydalanie wapnia z moczem.  Unikać należy wód wodociągowych i mineralnych zawierających dużo soli wapnia. 

Zespół nerczycowy

To zespół objawów będących efektem procesów chorobowych w nerkach. Charakteryzuje się dużą utratą białka z moczem, która prowadzi do powstania obrzęków oraz zaburzeń gospodarki tłuszczowej. Może wystąpić w przebiegu wielu chorób, przy czym do uszkodzenia błony kłębuszków nerkowych prowadzą choroby o podłożu immunologicznym, toksycznym lub alergicznym. Najczęstszą przyczyną są zapalenia nerek, choroby ogólnoustrojowe (np. cukrzyca), uczulenia i uszkodzenia wywołane związkami nefrotoksycznymi. W nerczycy lipidowej obserwuje się zaburzenia poziomu lipidów we krwi, które objawiają się bardzo wysokim poziomem cholesterolu (często powyżej 400 mg/dl) i triglicerydów.  

Leczenie dietetyczne w zespole nerczycowym zależy od przebiegu choroby i od zastosowanej terapii. Podstawą żywienia jest dieta o dużej zawartości białka, które musi być podawane w ilości potrzebnej do pokrycia prawidłowego zapotrzebowania organizmu w stosunku do właściwej masy ciała oraz do uzupełnienia utraty białka z moczem w ciągu doby. Zazwyczaj należy w ciągu dnia dostarczyć około 100-120 g białka, w tym co najmniej 80 g zwierzęcego. Tak duży udział białka zwierzęcego jest konieczny, gdyż zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy w proporcjach wymaganych przez organizm. Dieta wymaga indywidualnego podejścia, w zależności od objawów klinicznych i stosowanych leków. 

 
Design by © Agencja Interaktywna TeamWorks